چطور به راحتی در خانه کمپوست درست کنیم؟ - گفتگوی افروز

به گزارش گفتگوی افروز، اگر شما هم یکی از میلیون ها نفری هستید که به علت اپیدمی ویروس کرونا در خانه مانده اید و دیگر به مکان های عمومی، مثل رستوران، مراجعه نمی کنید حتما احساس نموده اید که بیشتر از حد معمول در حال آشپزی کردن هستید. شاید شما هم در حال برنامه ریزی کردن برای کاهش ضایعات غذایی هستید ولی نمی دانید با قسمت های غیر قابل خوردن مواد غذایی، مثل پوست سیب زمینی و پوست نارنگی، چکار کنید. راه چاره این دغدغه شما در این مطلب است؛ فراوری کمپوست در خانه به جای ریختن این مواد در سطل زباله.

فرقی ندارد در حومه شهر هستید، در یک روستا زندگی می کنید یا در یک آپارتمان کوچک؛ امروز با خواندن این مطلب در گفتگوی افروز مگ یاد می گیرید که در 5 مرحله ساده در خانه مواد زائد خوراکی خود را به یک کمپوست عالی تبدیل کنید.

مرحله 1 - ضایعات مواد غذایی را تعیین کنید

با میوه ها و سبزیجات آغاز کنید. پوست سیب زمینی، برگ های توت فرنگی، کیسه های چای، تفاله قهوه، پوست تخم مرغ، گل های قدیمی و خشک شده و حتی موهای انسان! همه این ها ضایعاتی هستند که می توانند به کمپوست تبدیل شوند.

قرار دادن گوشت و محصولات لبنی در این فهرست کمی پر زحمت است. لئونارد دیگز، مدیر عملیات مزعه Pie Ranch، می گوید: برای تکمیل این فهرست باید از خودتان بپرسید آیا این ماده باعث جذب جوندگان می گردد؟ آیا شیرآبه اش حشرات را به سمت خود جذب می نماید؟ و اگر جواب منفی بود آن را در فهرست ضایعات غذایی با قابلیت تبدیل به کمپوست قرار دهید. احتمالا جواب هر دو سوال برای محصولات گوشتی مثبت است.

چیزهای دیگری هم که باعث جذب آفت می شوند برای کمپوست مناسب نیستند. غذای پخته شده، چیزهای روغنی، مواد کره ای و استخوان از این دست مواد هستند. بعلاوه برخی از محصولات، مثل کیسه های سبز قابل کمپوست شدن و دستمال های قابل شست وشو، که روی آن ها عبارت قابل کمپوست شدن نوشته شده است برای تهیه کمپوست صنعتی مناسب هستند و در روش خانگی کاربردی ندارند.

مرحله 2 - ضایعات غذایی را ذخیره کنید

وقتی مشغول تهیه کمپوست هستید باید یکی از بخش های مهم در مخزن کمپوست ضایعات آشپزخانه شما باشد. وجود این ضایعات در مخزن کمپوست سرعت تجزیه را بیشتر می نماید (در مرحله 4 روش اضافه کردن ضایعات به مخزن را یاد می گیرید). پس باید یک ظرف ذخیره در آشپزخانه اتان داشته باشید تا بتوانید ذره ذره ضایعات را در آن بریزید. دیگز می گوید: لازم نیست یک ظرف فانتزی و زیبا برای این کار انتخاب کنید. یک جعبه شیر قدیمی یا یک سطل ماست هم می تواند ظرف ذخیره مناسبی در آشپزخانه تان باشد. برای جلوگیری از جمع شدن حشرات در ظرف ذخیره و انتشار بوی بد، می توانید آن را پشت یخچال قرار دهید یا ضایعات را در یک کیسه کوچک در فریزر نگهداری کنید.

مرحله 3 - محلی را برای ساخت کمپوست انتخاب کنید

در این مرحله باید فضای زندگی خود را آنالیز نموده و محلی مناسب برای قرار دادن مخزن فراوری کمپوست پیدا کنید. اگر حیاط خلوت ندارید و می خواهید به روش سنتی، یعنی دفن در باغچه، کمپوست فراوری کنید می توانید از همسایه هایتان که باغچه دارند بخواهید که محلی را برای شما در نظر بگیرند. بعلاوه می توانید در باغچه پیاده رو محلی برای این کار آماده کنید.

اگر می خواهید فراوری کمپوست در آپارتمان خودتان انجام گردد می توانید از کرم های مخصوص این کار استفاده نموده و ورمی کمپوست فراوری کنید. برای این کار به یک ظرف عظیم با حداقل حجم 5 گالن احتیاج دارید. اگر به مخزنی به این مقدار دسترسی ندارید می توانید یک جعبه چوبی قدیمی یا حتی یک مبل قدیمی را به مخزن فراوری کمپوست تبدیل کنید.

جفری نیل، رییس کمپانی کمپوست Loop Closing، روش ژاپنی بوکاشی را یکی از روش های تخمیر مناسب برای آپارتمان ها می داند. تمام چیزی که برای این کار لازم داریم یک ظرف عظیم دردار است. شما باید بتوانید در ظرف را کامل ببندید تا باکتری های موجود در ضایعات کار تخمیر را انجام دهند.

البته باز هم می گوییم اگر آپارتمان شما کوچک است و حیاط ندارید می توانید ضایعات را به شخص دیگری بدهید تا در محلی مناسب کمپوست فراوری کند. برخی از شهرداری ها هم می توانند ضایعات مناسب کمپوست را از شما تحویل بگیرند. اما اگر فضای بیرونی مناسبی مثل حیاط یا حیاط خلوت دارید می توانید یک سطل آشغال قدیمی، صندوق یا هر چیزی که در دسترس دارید مخزن فراوری کمپوست را آماده کنید.

مرحله 4 - مخلوط کمپوست را تهیه کنید

در دنیای کمپوست کردن شما با دو دسته اصلی از مواد به نام های سبزها و قهوه ای ها سروکار دارید.

سبز ها معمولا ضایعات غذایی هستند. پوست میوه و سبزیجات، قهوه و شاخه های گیاهان از دسته سبزها هستند. سبزها ماده اصلی برای رشد میکروب، یعنی نیتروژن اضافه، فراوری می نمایند. میکروارگانیسم ها قهرمان های واقعی این فرآیند هستند و مسؤولیت سنگین تجزیه بر عهده آن هاست.

قهوه ای ها کربن بیشتری دارند. شانه های تخم مرغ، روزنامه ها، برگ خشک و برگ های سوزنی کاج از این دسته هستند. قبل از قرار دادن قهوه ای ها در مخزن باید آن ها را کاملا خرد کنید.

برای اینکه بتوانید به راحتی مواد سبز و قهوه ای را تشخیص داده و از هم جدا کنید یادتان باشد که مواد سبز معمولا مرطوب و مواد قهوه ای خشک هستند. وقتی مواد را در مخزن کمپوست قرار می دهید باید قهوه ای ها را در زیر و سبزها را روی قهوه ای ها بگذارید.

دیگز می گوید: قهوه ای ها از اجزای کلیدی فرآیند کمپوست هستند چون اجازه می دهند آب و هوا در مخزن جریان پیدا نموده و به اصطلاح هوادهی انجام گردد. این کار به ما اطمینان می دهد که میکروارگانیسم ها می توانند به راحتی کار خودشان را انجام دهند. اگر مقدار آب زیاد باشد میکروارگانیسم ها نمی تواند کار خودشان را به درستی انجام دهند و در آخر انبوهی زباله مرطوب و بدبو خواهیم داشت.

برای اینکه این موضوع را بهتر به خاطر بسپارید باید به مخزن کمپوست خود به اسم یک کومه آتش نگاه کنید. همان طور که آتش برای سوزاندن چوب به هوا احتیاج دارد، فراوری کمپوست هم به ورودی هایی برای تامین اکسیژن میکروب ها احتیاج دارد. پس باید هوادهی به شکل مناسبی در مخزن به جریان افتد.

برای این کار باید ضایعات را لایه لایه در مخزن بریزید. ابتدا یک لایه قهوه ای و سپس یک لایه سبز، آن قدر این کار را انجام دهید تا ضایعات تمام گردد. قطر هر لایه باید 2 تا 5 سانتی متر باشد پس تعداد لایه ها به مقدار مواد زائد شما بستگی دارد. بعلاوه می توانید مقداری لایه قهوه ای در قسمت بالایی و آخرین لایه قرار دهید تا از جمع شدن حشرات و بو گرفتن مخزن جلوگیری کند.

نسبت ترکیب قهوه ای و سبز در هر دستورالعمل فراوری کمپوست به یک شکل بیان شده است. از نسبت مساوی تا چهار قسمت قهوه ای و یک قسمت سبز در دستورالعمل های مرجع اسم شده است اما در نهایت خواهید دید که مقدار قهوه ای شما بیشتر از سبز است و مجبور هستید لایه های قهوه ای را ضخیم تر از سبز بریزید تا به خوب با هم ترکیب شوند و هوادهی به شکل مناسبی انجام گردد.

مرحله 5 - صبر کنید و هوادهی را ادامه دهید

فکر می کنید چقدر باید منتظر باشید؟ دیگز می گوید: اگر هوا گرم باشد در مدت 2 ماه کمپوست شما آماده است. اگر سرد باشد فراوری کمپوست حداقل 6 ماه طول می کشد. اما برای به دست آوردن برترین کمپوست و تجزیه تمام قسمت هایش باید یک سال صبر کنید.

در طول مدت زمانی که منتظر آماده شدن کمپوست هستید باید گاهی مواد را با یاری یک چوب بچرخانید یا برگردانید. مثال آتش را از قلم نیاندازید، باید مطمئن شوید که به همه قسمت ها هوا می رسد و بخشی مرطوب تر از حد معمول نیست. اگر نسبت سبز و قهوه ای مخزن شما مناسب باشد مواد به چرخش کمتری احتیاج دارند و هر یک هفته یا 10 روز باید این کار را انجام دهید.

نیل می گوید: برای فهمیدن زمان دقیق آماده شدن کمپوست باید از بینی اتان یاری بگیرید. بوی بد کمپوست نشانه خوبی است. اگر بوی سطل زباله یا محل دفن زباله به مشامتان رسید یعنی کمپوست شما آماده استفاده است. بوی کمپوست آماده شده مخلوطی از بوی چوب، خاک و بوی شیرین و ترش است. ظاهر آن هم مخملی و کرکی است. وقتی کمپوست شما آماده شد می توانید آن را در باغچه یا گلدان بریزید یا به همسایه ها و پارک محله بدهید تا به اسم کود از آن استفاده نمایند.

سخن آخر

فراوری کمپوست در خانه کار سختی نیست فقط ضروری است که هر 5 مرحله را به شکل کامل انجام دهید و برای به نتیجه رسیدن کارتان صبر داشته باشید. ما در خانه ضایعات خوراکی زیادی فراوری می کنیم که مستقیم به سطل زباله می فرایند و باعث فراوری شیرآبه های آسیب رسان به طبیعت می شوند. اما با فراوری کمپوست نه تنها مقدار زباله فراوریی را کم می کنیم، بلکه یک کود طبیعی و مغذی برای گیاهانمان هم فراوری نموده ایم. این کار چند مزیت برای طبیعت دارد؛ حجم زباله فراوریی کم شده است، شیرآبه مضر وارد طبیعت نمی گردد و از کود شیمیایی برای پرورش گیاهان استفاده نمی کنیم. اگر شما هم تجربه فراوری کمپوست در خانه را دارید در قسمت کامنت ها برایمان از تجربیاتتان بنویسید.

منبع: NPR