درمان سرطان دوره کودکی با کمک داروی ضد افسردگی - گفتگوی افروز

به گزارش گفتگوی افروز، پژوهشگران سوئدی در بررسی جدیدی دریافتند که شاید بتوان نوعی سرطان دوره کودکی را با کمک داروهای ضد افسردگی درمان کرد.

به گزارش گفتگوی افروز از ایسنا، پژوهش جدیدی نشان می دهد شاید یک داروی ضد افسردگی که به صورت متداول تجویز می شود، بتواند نوعی سرطان موسوم به سارکوم دوره کودکی(Childhood Sarcoma) را مهار کند. این دارو در حال حاضر، حداقل در آزمایش روی موش ها توانسته تاثیر خود را نشان دهد.

این پژوهش که در موسسه کارولینسکای سوئد اجرا شده است، امید ابداع راهبردهای درمانی جدید را برای این نوع سرطان پدید می آورد.

کاترین کرودن، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: اگرچه این آزمایش روی موش ها اجرا شده و ما نمی توانیم نتایج را در مورد انسان نیز در نظر بگیریم اما نتایج آن، امید به ارائه داروهایی را پدید می آورد که می توانند به درمان بهتر بیماران جوان مبتلا به سرطان کمک کنند.

پژوهشگران در این پروژه، اشتراکات میان دو گروه از گیرنده های سطح سلول را که (GPCRs) و (RTKs) نام دارند، بررسی کردند.

گیرنده های GPCRs، مورد هدف بیش از نیمی از داروهایی قرار می گیرند که برای بیماری هایی مانند حساسیت، آسم، افسردگی، اضطراب و فشار خون بالا تجویز می شوند اما تا به امروز از آنها به صورت گسترده برای درمان سرطان استفاده نشده است.

در مقابل، گیرنده های RTKs، مورد هدف داروهای مقابله با سرطان از جمله سرطان های پستان و روده قرار می گیرند زیرا می توانند پیامدهایی برای بسکمک از ناهنجاری های سلولی داشته باشند.

یکی از گیرنده های خانواده RTK که نقش مهمی در بسکمک از سرطان ها از جمله سارکوم دوره کودکی دارد، گیرنده موسوم به(IGF1R) است اما تلاش های پیشین برای به کارگیری داروهای ضد سرطان در برابر این گیرنده شکست خورده اند.

پژوهشگران در این پروژه دریافتند که IGF1R می تواند سیگنالی را به GPCRs بفرستد و عملکرد آن را به واسطه داروهایی که بر آن اثر می گذارند، تحت تاثیر قرار دهد. این راهبرد می تواند امکان استفاده از داروهایی را فراهم کند که می توانند گیرنده تومور را مهار کنند و به توقف رشد سرطان بیانجامند.

پژوهشگران برای بررسی این فرضیه، از یک داروی ضد افسردگی موسوم به پاروکستین (Paroxetine) استفاده کردند تا سارکومای دوره کودکی را در موش ها درمان کنند. آنها دریافتند که این دارو می تواند تعداد گیرنده های IGF1R را به صورت قابل توجهی در سلول های بدخیم کاهش دهد و رشد تومور را سرکوب کند.

لئونارد گیرنیتا (Leonard Girnita)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما با کمک گیرنده های GPCRs، راهبرد جدیدی را برای کنترل فعالیت گیرنده های تومور ابداع کرده ایم. این کار می تواند به ارائه راهبردهای درمانی خاصی بیانجامد و به کشف داروهایی که می توانند GPCR را هدف قرار دهند، کمک کند.

پژوهشگران قصد دارند راهبرد خود را در آزمایش های بالینی مورد بررسی قرار دهند.